تاریخ نورد به معنای مدرن آن برای تولید ورق آهن و مقاطع فولادی ، اما در اشکال بسیار ساده و اندازه های بسیار کوچک به اوایل قرن هفدهم میلادی برمی گردد که در آن دو غلتک چدن در یک قاب چوبی قرار داده شد و نورد فات مانند قلع و سرب. اگرچه قبلاً از غلتک ها برای صاف و فشرده سازی مواد استفاده می شد ، ایده استفاده از غلتک ها برای کاهش سطح مقطع ف در این دوره شکل گرفت. سپس سعی شد از غلتک های بزرگتر و سنگین تری استفاده شود و گشتاور مورد نیاز برای چرخش آنها توسط اسب بخار یا تیغه های آبی تأمین می شود. ایده ایجاد شیار بر روی غلتک ها به منظور تشکیل مقاطع میلگرد و تیر به همان دوره برمی گردد.
قفسه های دو غلتکی به سرعت تکامل یافتند و به زودی ، علاوه بر نورد فات نرم ، فولاد نورد گرم نیز معرفی شد. کمبود نیرو و قدرت ایده استفاده از غلتک های کوچکتر به این دلیل بوجود آمد که صنعتگران تجربه کرده بودند غلتیدن با غلتک های کوچکتر به نیرو و قدرت کمتری نیاز دارد. از این رو ، استفاده از غلتک های کاری کوچکتر که توسط غلتک های بزرگتر پشتیبانی می شوند ، رایج شد و به اصطلاح قفسه های چهار غلتکی ایجاد شد.
درباره این سایت